در انتخابات به دنبال چه هستیم؟
به راستی هدف جریان حزب الله از حضور در عرصه انتخابات چیست، اصولا به دنبال پر کردن چه خلایی است؟ آیا مانند جریانات چپ و راست مصطلح به دنبال اشغال کرسی های مجلس است تا دیگران ننشینند؟!
این سلسله مطالب به دنبال پاسخ به این سوال است----- ارتباط پیوسته و سازمانی میان دولتمردان و اقتصاد مردان که نماد پیوند میان قدرت و ثروت است از جمله مهمترین کانون های تهدید در جمهوری اسلامی است. گروهی در کشور به دنبال آنند که این ارتباط را نه تنها مجاز نمایند بلکه مانند نظام های لیبرال دموکراسی آن را به یک ضرورت تبدیل سازند، و از این طریق در حالی که صبح تا شام شعار مرگ برآمریکا می دهند جمهوری اسلامی را به ایالت پنجاه و یکم آمریکا تبدیل کنند. در نظام های لیبرال دموکراسی، مسولین اقتصادی دولت و بخش خصوصی چنان در هم تنیده اند که در بسیاری موارد نمی توان تشخیص داد کدامیک در چه بخشی فعالیت دارد. آنان پیوسته میان واشنگتن به عنوان مرکز اقتصادی دولت و وال استریت به عنوان مرکز اقتصادی بازار در جابه جایی هستند. "درب های گردان"که هم اکنون به اصطلاحی رایج تبدیل شده است بر همین نکته تاکید دارد. شش وزیر اخیر اقتصاد آمریکا را ببینید. واقعیت، تکان دهنده است. جک لیو وزیر فعلی قبلا مدیر سیتی گروپ بوده است.تیموتی گایتنر وزیر پیش از او اکنون رییس واربورگ پیکنوس یک صندوق اقتصادی در وال استریت است. هانک پایلسون نفر سوم است که پیش از وزارت مدیر عامل گلدمن ساکس بود. قبل از او جان اسنو بود که اکنون مدیر عامل سربروس است، وزیر پنجم لاری سامرز است که پیش از ترک وزارت پنج میلیون دلار از شرکت دی شاو دریافت نمود و نفر آخر رابرت روبین است که او نیز گلدمن ساکس را رهبری می نمود و پس از وزارت نیز یک پست عالی در سیتی گروپ گرفت. سوال این است: آیا هم اکنون در کشور ما چنین نیست؟ کافی است نگاهی به سوابق و لواحق مدیران بانک های خصوصی و دولتی و نیز بیمه ها بیاندازید. باید به این بازی بسیار خطرناک پایان داد. حضور برجسته ترین عناصر اقتصادی دولت و بخش خصوصی که مانند توپ پینگ پونگ میان این دو بخش جابجا می شوند بزرگترین تهدید هم برای جمهوریت نظام است و هم برای اسلامیت نظام ----به مجلس میرویم تا این بازی را به هم زنیم.
به کانال تلگرامی حیات طیبه بپیوندید:
telegram.me/hayatetayebeshiraz
