مجلس زیر ذره بین(5)/ ملاک های سنجش!
◀️جهت همراهی با کانال تلگرامی "حیات طیبه فارس" کلیک کنید:
telegram.me/hayatetayebeshiraz
متن در ادامه مطلب...
ملاک های سنجش
پنجمین مطلب مربوط به ماهیت فعالیت نمایندگان است. اصولا ارزیابی فعالیت نمایندگان با شاخص هائی نظیر تعداد طرح های امضا شده، میزان مشارکت در مباحث مجلس و . . . سنجیده می شود. البته این شاخص ها کمی اند و در جای خود لازم، ولی زمانی به کار می آیند که به کیفیت مطمئن باشیم. نکته این است که بخش قابل توجهی از فعالیت هائی که در قالب تهیه طرح ها و مباحث مربوطه، به ویژه در حوزه هائی نظیر توسعه، اقتصاد، بانک و امثال آن انجام می شود ترجمان مفاهیم و نظریات غربی است که نه تنها شایستگی خاصی به همراه نمی آورد بلکه برای پدیدآورندگان و طراحان آن باید امتیاز منفی تلقی شود. هستند نمایندگانی که خواسته و برخی ناخواسته به دروازه ورود نظریه های لیبرال – سرمایه داری بین المللی تبدیل شده اند. برنامه های توسعه کشور از اولین تا پنجمین و هم اکنون نیز که ششمین آن در دستور کار قرار دارد را ملاحظه نمائید. تمام این برنامه ها از فیلتر مجلس عبور کرده اند. با اندکی مسامحه می توان وضعیت موجود کشور را حاصل اجرای این برنامه ها تلقی نمود. برنامه هائی که مستقل از نیات طراحانش دستاوردهائی را به همراه آورد که البته هیچ گاه خوانده نشد ولی به خوبی در جامعه لمس شد.
آنچه امروز به عنوان توسعه نامتوازن، گریبان جامعه را گرفته و به اصلی ترین ویژگی مدل های توسعه کشور تبدیل شده است حاصل تلاش جریان غربگرائی است که عناصر مجلس نشین آن جز اقتصاد بازار آزاد چیزی نیاموخته اند. در چنین فضائی ارائه هرچه بیشتر لوایح و پیشنهادات، نشانه پیشرفت است یا پسرفت؟ تلاش برای گشودن درب های گمرک به روی واردات، تبدیل مناطق مختلف کشور به ویترین تبعیضات بهت آور، تصویب قوانینی که تضعیف تولید داخلی و بیکاری جوانان کشور را به همراه خواهد داشت آیا می تواند نشانه نماینده ای شایسته باشد؟ البته همه این اقدامات با اسامی خاص و گاه فریبنده ای صورت می گیرد که هیچ نشانی از واقعیت خود به همراه ندارد.
